O XURÉS, RESERVA DA BIOSFERA

É unha satisfacción para min que ese anaquiño da terra onde nacín, me criei, me fixen persoa e á que sigo unido pr múltiples lazos, sexa galardoada cun premio tan importante. Sen dúbida esa preciosa comarca da Baixa Limia merece tal galardón. pola súa riqueza natural, paisaxística, arqueolóxica e, sobre todo, polo respecto e entendemento entre o home e o medio que os rodea. As xentes desas terras, que viven fundamentalmente do campo, da gandería, sempre foron respectuosos co medio que lles deu de comer.

Os homes e mulleres, que tiveron que emigrar nos anos 60 a Francia, volveron ao seu terruño, cando puideron, para seguir pegados e vivindo del. Non se foron para as cidades. Quedaron alí. Para eles a terra, como dicía Vicente Risco, é unha relixión. Todos volveron para permanecer e morrer nela. Hoxe esta xeración, apenas traballa xa, por causa da idade. Mais, aínda quedan algúns máis novos, poucos, que continúan con esas tarefas. Seguen traballando e coidando destes prediosos lares. Así, pódense ver polos montes da Serra de Laboreiro, polos Montes do Quinxo, vacas soltas, moitas "cachenas" e burras (bestas) pacendo nos altos e nas corgas como antano. Sen dúbida estes gandeiros merecen axudas e incentivos económicos para contiuar con esta tradición e coa conservación desta preciosa comarca.