Non hai tempo de ler
Cada vez se le menos. Todos estamos tan atarefados que non dispomos de unha hora cada día para ler. Sen embargo non hai persoa no país que non teña tempo para ver a televisión, escoitar música, "enredar" no ordenador, tomar unha cervexa ou cocacola cos amigos, ir ao ximnasio, etc. Xa sabemos que o que gusta menos, sempre se deixa para o final e, moitas veces, non se come. Ben coñecida é a frase de que "leo de noite", "leo antes de durmir", ou durmo lendo. Mais, por que non lemos, tanto os adultos como os nenos ou mozos?
Aparte de traballar ou estudar todos temos moitas ocupacións: atender a casa, os fillos, preparar clases, correxir, etc. Os máis novos estudar, ir a actividades diversas como informática, pintura, música, danza, deportivas, etc. Volvemos á casa pola noite e ceamos. A esas horas, xa estamos agotados. Entón, que facemos nesa hora antes de deitarnos? Imos facer algo que necesita un esforzo importante? Claro que non. Se collemos un libro, quedamos durmidos ao momento. Polo tanto, imos ver o que poñen na televisión ata que nos dá o sono.
Creo que debemos cambiar os hábitos e ler cando estamos descansados, para facelo con gusto e aproveitar mellor a lectura. Por que non lemos a media tarde e deixamos para última hora outra tarefa ou actividade de ocio? Se todos os días temos unha hora posta para ler, farémolo igual que imos de 6 a 7 a pintura ou á piscina, por exemplo. Isto, ao repetir varias veces convertirase nun hábito e xa non nos custará nada. Sinceramente, considero que os horarios son bos, sobre todo para os rapaces. Tamén deben disfrutar coa lectura e ler na fin de semana ou nas vacacións. A lectura é unha viaxe da imaxinación. Se na casa lemos os adultos, os máis novos tamén o farán. Se non lemos, eles tampouco.
Unha lectura importante debe ser a dos xornais. Con eles informámonos da actualidade, de temas moi diversos, pero tamén podemos ver a opinión sobre os mesmos de persoeiros importantes. Lembro cando tiña 11 ou 12 anos, nun colexio privado, e nos lían (en 10 minutos) o xornal durante a comida. Nos primeiros momentos do xantar, con micro, cada día un compañeiro, lía en voz alta. Os demais tiñamos que estar en silencio. Ao acabar podiamos falar. Non sei se me vén de aí, pero agora non podo pasar sen ler dous ou tres xornais cada día.
3 comentarios
Serafín -
Saúdos
Daniel Veiga -
Un saúdo
Daniel Veiga -
http://orientacion.blogia.com/2009/040701-grazas-polo-agasallo-o-selo-violeta.php
Un saúdo
Daniel Veiga