Homenaxe a Ferrín

Hoxe vai ter lugar un acto de recoñecemento moi merecido ao máis grande escritor galego actual. Sen dúbida, se pode discrepar de moitas cousas de Ferrín, mais ninguén discute a súa calidade literaria. A min persoalmente deixoume abraiado a súa figura o día que o coñecín no ano 82 nunha conferencia sobre Palestina en Santiago. Hoxe el podería falar moito deste tema tan de actualidae. Ese era o meu primeiro ano na universidade. Estabamos un grupo, non moi numeroso, na Facultade de Medicina. Foi moi interesante o acto. Pero moito máis foron os momentos posteriores polos bares de Santiago na súa compaña durante moitas horas. Para un rapaz de 18 anos de aldea escoitalo era unha delicia. Foi unha aprendizaxe e o primeiro achegamento ao autor, acompañada, eso si, de moitas cervexas, pero que moitos anos despois segues lembrando e non vas esquecer. Outra noite memorable foi en Verín, a mediados dos 90. Foi noutra conferencia organizada pola Asociación Monterrei da que eu formaba parte (neses anos organizabamos moitas actividades, publicabamos a revista Tempo, pero pouco tempo despois afundiu e non volveu emerxer) e despois de cear estivemos de tertulia ata o amencer. Tampouco a esquecerei.

Mais eu quero destacar a figura de Ferrín escritor. Non é un escritor para maiorías. Tampouco é un autor ameno para os alumnos de instituto. Sen embargo, hai qñue lelo. As súas obras, sobre todo relato e poesía, son claves na nosa historia literaria. Poderíamos citar moitas obras que foron claves no discurso literario galego, a mestura do fantástico co real, o revolucionario co intimismo, pero chega con citar unha pequena mostra. Con pólvora e magnolias, Estirpe ou Arraianos.

Ademais de estar neste día co autor, a mellor homenaxe é ler a súa obra.